viernes, 23 de noviembre de 2012

"Karrusela."

Esnatu eta zapaian itsatsi nuen begirada. Zapaia muga izango balitz bezala. Zapaia amildegi baten moduan.  Mugek babestu egiten gaituztela pentsatzen jaikitzen naiz. Baina batzuetan ito. Sentipenak besterik ez dira. Muga, babesa, itsutu, ito... Bizitzan zehar askotan sentitzen baikara mugaz josita, babesik gabe, itsututa eta itota.

Baina gaur esnatu eta begirada zapaian nuela sentipen ezberdinak izan ditut. Zapaia argiztaturik sumatu dut. Zapaiak indar ikusezin bezain itxaropentsua eman dit.  Bizitza beste era batera ikusi dut.  Ez dut sentitu babes faltik ezta  mugarik ere. Aske sentitu naiz. Borrokatzeko gogoz.  Maitatzeko irrikitan. Irrifar egiteko desiratzen. Abesteko antsitatearekin.

Ez du ona izan behar honek. Baina agian bizitza horixe da, txikitan ibiltzen ginen "KARRUSEL" bat.

No hay comentarios:

Publicar un comentario